Deel 1; gekke chinezen
Het was december vorig jaar. Verhalen over een zich snel verspreidend virus in China bereikten ons land. We deden er een beetje lacherig over, die gekke chinezen met hun mondkapjes. We keken onbewogen, dit speelde zich immers af ver buiten ons gezichtsveld.
En we gingen gewoon verder met ons eigen leven. Er werd afscheid genomen van het oude jaar en 2020 werd van harte welkom geheten, de klank was in ieder geval mooi ritmisch, 2 x 20. We rolden het kersverse jaar als een veelbelovende loper voor ons uit en maakten plannen voor vakanties en uitstapjes. De wereld lag voor ons open, dat was in januari. Ik genoot van mijn digitale agenda, wekelijks goed gevuld met werk, clubjes en andere buiten-de-deur afspraken.
Intussen schuurden flarden nieuws over het virus dat zich meer en meer verspreidde, langs ons heen.